Alvast de foto, behorend bij het artikel in De Toren,
a.s. woensdag.

Op de foto ontbreken bij de wandelaars: Dirkje, Truus en Alet.
Ook konden enkele fietsers er helaas niet bij zijn.

Vandaag was ik om 09.00 uur in Almelo om Marleen op te halen. Vandaag zouden we samen op de Holterberg gaan wandelen.
De bedoeling was om ieder geval, op mijn verzoek, De Diepe Hel te lopen.
We parkeerden de auto bij Woody's en besloten eerst de Motieweg 'te doen'.
Eerst naar beneden wandelen en vervolgens weer naar boven. Lekker klimmetje om mee te beginnen!
We kwamen opvallend veel, vermoeid uitkijkende, wielrenners tegen toen we weer naar boven liepen ;-)
Dit was een voorbode voor de uren die zouden volgen.

De Sallandse heuvelrug is een gebied met on-Nederlandse vergezichten over grote golvende heidevelden en uitgestrekte bossen. In een ver verleden vormden schuivend ijs, smeltend water en stuivend zand het landschap.

Ook de mens heeft er zijn sporen nagelaten, waarvan de oudste dateren van vijfduizend jaar geleden.

De huidige aanblik van het gebied is vooral in de laatste eeuwen ontstaan. Zandverstuivingen, veroorzaakt door overbegrazing van heidevelden, werden begin vorige eeuw beteugeld door het aanplanten van bos.

Maar ook vandaag drukt de mens nog een stempel op het gebied. Nu met als doel het landschap en de planten- en dierenwereld te behouden.

Aan het eind van de Holterbergweg gingen we linksaf, richting De Diepe Hel. Bij de 'Witte grenssteen' zouden we weer omkeren.  Hier aangekomen hadden we de pas er echter zo flink in dat we besloten verder te wandelen richting de Koningsbelten. En dat nieuwe bezoekerscentrum, helemaal verbouwd en net geopend, nog maar 2,3 kilometer wandelen? Doen?

Bovenop de Koningsbelten hebben we even een stop gemaakt. Heerlijk genieten van het prachtige uitzicht!
Inmiddels hadden we al besloten verder te gaan en nog een aantal kilometertjes toe te voegen aan onze route.
We waren benieuwd naar het nieuwe Buitencentrum en hadden ook wel zin in een kopje koffie, dat kon dan mooi bij Hotel Restaurant Dalzicht!

Het koffiedrinken werd gecombineerd, gezien het tijdstip, met een lunch.
Het restaurant zag er wel erg gedateerd uit, maar de bediening was vriendelijk, de lunch eenvoudig maar smakelijk. Het was vooral heerlijk om even lekker te zitten!

Aan de overkant van Dalzicht bevond zich het geheel vernieuwde Buitencentrum Sallandse Heuvelrug.
Hier kun je alle informatie krijgen over de natuur, geologie en (cultuur)historie van dit unieke gebied. Naast Staatsbosbeheer vinden ook het Instituut voor Natuureducatie en Duurzaamheid (IVN), het Centrum voor Natuur en en Milieu-educatie, Sterrenwacht Hellendoorn en het Nationaal Park De Sallandse Heuvelrug hier hun thuisbasis. We hebben hier even rondgeneusd. Het zag er allemaal erg mooi uit, vooral ook voor kinderen veel te beleven!

Marleen stelde voor op de terugweg het asfalt zoveel mogelijk te vermijden maar meer de wandelpaden te gaan volgen. De grote groepen wielrenners werden op de heenweg  nl. vergezeld van veel automobilisten, dus het was voortdurend opletten, niet zo leuk...
Vanaf de parkeerplaats van het Buitencentrum zijn we rechtsaf het wandelgebied ingegaan. Dit bleek een schot in de roos, prachtige vergezichten en mooie wandelpaden. Er kwamen zo wel weer wat kilometertjes bij.....

We konden het wandelpad hier niet verder vervolgen i.v.m. het broedseizoen. De Sallandse Heuvelrug is een van de weinige plekken in West- Europa waar de korhoen nog voorkomt. Van 15 maart tot 15 juli is het broedseizoen van de korhoen en in die periode wordt een gedeelte van de heide afgesloten voor publiek. De korhoen is het beeldmerk van het Nationaal Park.
Dus terug naar de hoofdweg, hier de weg overgestoken en hier op zoek naar wandelpaden. Op een gegeven moment kwamen we aan bij het bord: "Geen doorlopend voetpad". Wat te doen? We kozen voor de avontuurlijke route om in de buurt van de hoofdweg te blijven, anders raakten we wel heel erg van de weg weg..........
Het bleek gelukkig mee te vallen, het was alleen wat minder begaanbaar, hier en daar wat drassig.....

Inmiddels begonnen we hier en daar toch wat pijntjes te voelen en werden we een beetje stiefindebott'n.
Even gecheckt op Marleen's telefoon: nog 2,5 kilometer, nog een half uurtje dus...pffffffffft!
We besloten onszelf een beloning in het vooruitzicht te stellen: iets lekkers bij de koffie bij Gasterij Het Lösse Hoes!
Met dat in het vooruitzicht ging het ineens een stuk beter.
Maar toen we bij de laatste bocht aangekomen waren, en we eindelijk de parkeerplaatsen ontwaarden, waren we meer dan opgelucht!

Nog een paar nachten wachten dan is het zover. DE ALPE D'HUEZ!

Even terug in de tijd, naar onze allereerste wandeling, een tocht van 6 km....

Nog maar zo kort geleden en met z'n allen nu al zoveel conditie opgebouwd, onvoorstelbaar eigenlijk!

Maar nog belangrijker; er is een leuke, hechte groep ontstaan.
En wat hebben we veel lol en gezelligheid met elkaar!


Klein stukje uit het verslag:
Zaterdagochtend 19 januari - 10.15 uur, het is -5 graden, gevoelstemperatuur is echter -15 graden, brrr wat koud! Toch hebben we vandaag met een aantal diehards de kou getrotseerd. De start van de wandeltocht was bij Truus van Blanken aan de Balderhaarweg. Ieder was voorzien van dikke jas, handschoenen, das, Russische bontmutsen (of iets wat daar op leek),  zelfs een flesje warm water (?), dus de wandeltocht kon beginnen!

Nog een nagekomen KEEK OP DE WEEK:
Verslag: Hennie.

 Vrijdag......."WEEK IN DE REGEN"
De hele morgen regent het al pijpestelen en volgens de verwachting blijft het ook regenen. We moesten ons vandaag om 13.00 uur bij de kerk in Kloosterhaar verzamelen voor een groepsfoto, want we komen deze week in de krant/De Toren.
I.p.v. buiten toch binnen in de kerk ..............nee toch buiten want het schijnt droog te zijn............mooi niet, enfin toch maar die foto buiten.
Van de groep wandelaars die zich voor vanmiddag hadden opgegeven bleven alleen Jennie en Hennie over, de rest was te druk met andere bezigheden. (of zou toch het slechte weer een reden kunnen zijn....).
Oke, goed gewapend tegen de regen gingen we op pad richting Langeveen om daar bij cafe restaurant de Waaijer een kopje koffie te drinken. Ondanks dat we eruit zagen als een stelletje verzopen katten herkende Jan de Waaijer ons gelijk.
"Kopje koffie dames"  "Ja lekker"
Jan wilde weten hoe het ging met de voorbereiding hij was goed op de hoogte van ons doen en laten want hij volgt ons blog. (goed gedaan Roelie) Hij liet ons weten beter met wat kouder weer te kunnen wandelen dan met 25 graden. Hij wenste ons veel succes. Oke, na deze wijze raad vervolgende Jennie en Hennie hun weg terug naar Kloosterhaar. Na zo'n kleine 10 km weer thuis waar we  een heerlijk bad en douche hebben genomen.

Maandag:
Deze week helemaal geen tijd om gezamenlijk te wandelen, maar de -3x-in-de-week-drang- zit er nou eenmaal goed ingebakken.
Dus op zoek naar alternatieven.
Dat is vandaag gelukt! Thuisgekomen van mijn werk, direct met Moser gaan wandelen. Had 2 uur de tijd voor ik weer terug naar mijn werk moest.
Ruim 1,5 uur gewandeld: o.a. rondje Crullsweg en dat betekent in Moser's geval een frisse duik in de beek!

Dinsdag
Vandaag het stalen ros maar weer eens beklommen. Mijn conditie is werkelijk verbeterd! Half uur over gedaan! En voor het eerst over de nieuwe brug (Klinkerweg).
Er klopte iets niet....

Een aantal van mijn wandelmaatjes heeft vandaag wel gewandeld.
Hieronder het verslag van Hennie:

Petweer....
Dinsdag morgen 8 uur stond Truus paraat met de auto, om Annie, Dirkje en Hennie op te halen. Vandaag staat de Holterberg eens weer op het programma, we moeten nog wel enkele meters klimmen in de benen krijgen.
We beginnen vanmorgen vanaf de Nijverdalse kant. Het weer is wat miezerig en voor de bril dragers is dan een petje een uitkomst. Hennie had er zelf een mee genomen maar Truus had voor de andere dames nog wel petjes in de auto. Kwart voor negen starten we met  goede moed, wat wind en de regen voor ons, maar dat mag de p(r)et niet drukken.
Dirkje en Hennie lopen al snel uit op Annie en Truus. Het is nog rustig op de weg want die gaat 's nachts op slot en 's morgens om 9.00 uur weer open.
We vinden het toch wel lang duren voordat we bij de grote witte steen zijn. Bij iedere bocht en elke heuvel denken we "Wat zou daar achter zitten"? "Nee nog geen witte steen". Maar dan toch eindelijk na 1 uur en 15 min wandelen zijn we er.  Eerst willen we doorlopen naar Holten, en dan koffie bij Woody's maar dat redden we niet. We moeten toch op tijd terug zijn voor onze andere verplichtingen deze middag. Nou dan gaan we nog een kwartier door zodat we de DIEPE HEL eerst afdalen en daarna weer op klimmen. ppppffff toch wel zwaar zou dat in Frankrijk ook zo gaan? Eerst maar weer even rusten wat drinken een bruine boterham en hup gaan met die banaan. We beginnen  aan de terugweg naar Nijverdal. Lekker wind en regen in de rug en dat blijkt ook want we doen over de terug wandeling een kwartier korter.
Na 2 uur en 3 kwartier zijn we weer terug bij het begin. Hotel Dalzicht is open en serveert heerlijke koffie. Daar waren we wel aan toe.

Woensdag
Vandaag weer op de fiets,
eerst naar het ziekenhuis, ff naar het Vechtdal College, rondgefietst en via Bruchterveld weer terug, dus paar kilometertjes meer dit keer.....

Donderdag
Vandaag verschijnt een artikel in de TC Tubantia met foto's erbij die gemaakt zijn tijdens de clinic van de fietsers, afgelopen zondag!
De clinic werd gegeven door Serwin van Dijk.
De Hellendoornseberg, Sanatoriumlaan, Bergweg, Holterberg en de Motieweg zijn allemaal (meerdere malen) beklommen.
Over 60 kilometer werden in totaal 430 hoogtemeters gemaakt.

Vrijdag
Vandaag wordt er om 13.00 uur een foto gemaakt voor een artikel in De Toren, verschijningsdatum: de woensdag voor ons vertrek!
Wandelaars en fietsers verzamelen zich op het parkeerterrein van de Engbertsdijksvenen.
Say cheese, käse, fromage......

Zaterdag meegewandeld met de jaarlijkse Krentenbloesem-wandeltocht in Ommen. Deze tocht wordt jaarlijks georganiseerd door het Rode Kruis, afdeling Ommen. 
Een wandeling door de mooie natuur van Ommen.
Om 09.00 uur waren De Balderhaarders, Gé, Truus, Annie en Roelie net bij het Dorpshuis toen Jennie kwam aangescheurd in haar autootje! Even later kwam Emmiezonderjas, maar het was slechts 4 graden, dus het werd toch Emmiemetjas
We vertrokken dus in twee auto's richting Sibculo om Hennie en haar man Joop op te halen.
Toen werd het even spannnend.....zou Joop bij de dames in willen stappen, gezien zijn uitgesproken mening over dames achter het stuur? Het werd even spannend.
We zagen hoe Joop zijn eigen auto pakte, hij reed  dus liever zelf (had misschien ook te maken met het feit dat deze auto ietsje ruimer was...;-).
Om ca. 09.00 uur waren we bij de IJskelder (bij de ijsbaan, achter het station) in Ommen, dit was het startpunt en tevens het eindpunt. Na de inschrijving konden we op pad!

Het was een prachtige tocht door de mooie omgeving van Ommen. De krentenbloesem was jammer genoeg nog niet geheel tot bloei gekomen en de dag begon frisjes, maar op een gegeven moment kwam het zonnetje er lekker door, heerlijk weer om te wandelen!
Er waren diverse afstanden om te wandelen, wij liepen vandaag de 15 km. Op de routes waren een aantal rustpunten ingepland. Daarnaast waren de EHBO’ers van de afdeling Ommen op diverse punten op de route ingezet.
Bij de IJskelder was een verkoopkraam aanwezig van Stichting Myosotis (ondersteunen van projecten in Oekraïne) en een kraam van de Welfare (verkoop van eigengemaakte producten, zoals kaarten, tafelkleden en cadeauartikelen) van het Rode Kruis. De Wandeltocht is georganiseerd vanuit de afdeling Ommen van het Rode Kruis en bestaat al 15 jaar. Elk jaar is de afdeling Ommen weer actief om mooie wandelroutes uit te zetten om de wandelaars een mooie dag te bezorgen. Voor dit jaar is de afdeling Ommen daar zeer zeker weer in geslaagd. De route ging o.a. over de Besthemerberg, langs de grafkelder van de familie van Pallandt van Eerde

Zoals net beschreven was de start van de wandeling bij het paviljoen "De IJskelder" van IJsvereniging De Doorloper in Ommen.
Deze ijsvereniging bestaat -al 40 jaar- bij de gratie van vrijwilligers. Die zorgen er voor dat, zodra de ijskoorts begint, de ijsbaan er prima bij ligt zodat Ommen de ijzers onder kan binden en baantjes kan trekken. 

Het paviljoen is genoemd naar de ijskelder. Deze bevindt zich naast de ijsbaan, op het Landgoed van Huize Het Laer. 
Een ijskelder is een losstaande kelder van vrij grote diepte waarin gedurende de winter, grote stukken ijs van een plas of sloot opgeslagen worden en ter isolatie met hooi afgedekt worden.  Omdat koude daalt, is het mogelijk deze ruimte voldoende koel te houden om – indien er voldoende ijs opgeslagen ligt – het jaar door een hoeveelheid ijs te behouden. In warmere periodes was het dan mogelijk uit deze kelders ijs op te halen. Tegenwoordig worden ijskelders vaak als overwinteringsplaats gebruikt door vleermuizen, die er hun winterslaap houden.

Vroeger was Landgoed Het Laer een kasteel, waarvan de omliggende grachten en de bosrijke omgeving nog steeds zichtbaar zijn. Het kasteel heeft verschillende eigenaren gekend. Na verschillende belegeringen, vernieuwingen en overnames die een lange geschiedenis kent, is Landgoed Het Laer gegroeid tot een prachtige gerestaureerde havezathe, toegankelijk voor een breed scala aan mogelijkheden. 
[Lees meer....]

De grafkelder van de familie van Pallandt van Eerde is geen echte kelder, maar een klein stenen gebouw. De grafkelder uit 1850 midden in het Eerderbos vertegenwoordigt een stuk geschiedenis van landgoed Eerde. Drie personen In de periode tussen 1850 en 1913 zijn hier de lichamen van drie mensen bijgezet. De eerste is Samuel Johannes Baron van Pallandt. Hij overleed 19 augustus 1890. De tweede persoon is Rudolph Theodorus Baron van Pallandt van Eerde die op 15 maart 1913 overleed. De identiteit van de derde persoon is niet bekend. In 2002 is de grafkelder gerestaureerd. Hij fungeert nu ook als overwinteringplaats voor vleermuizen!

Onderweg zagen we ineens een boerderij vol met Kunst, zowel binnen als buiten.
Daar moesten wij, cultuursnuivers als wij zijn, natuurlijk naar binnen!

Konden we meteen even mooi naar het toilet, beter dan gehurkt in het bos ;-)

De wandeling ging ook over de (slechts 32 meter hoog).

Als je de uitzichttoren (18 meter) zou beklimmen, sta je op hoog niveau en kijk je over een bos van - voornamelijk - naaldbomen.
In de verte in het noordwesten is Zwolle en in het Zuidoosten Almelo dan te onderscheiden.
Maar de klim naar boven lukte mij en mijn wandelmoaties niet meer, we hadden immers al minstens 10 kilometertjes in de benen!

De foto is op de 2e trap gemaakt...

Rond een uur of 1 waren we weer terug, mooi stempeltje gekregen en nog een kopje koffie gekocht (niets gratis vandaag..). Nog wat rek- en strekoefeningen gedaan, in het zonnetje gelegen,
elkaar weer in de benen geholpen en weer terug naar Kloosterhaar!

Vandaag met mijn trouwe metgezel rondje Crullsweg gewandeld.
Het was prachtig weer, heerlijk ook even aan de beek gezeten, genietend van het zonnetje en een krentenbol (nee, niet van Bakker Lubbers, helaas...).
Moser, gek op water als hij is, kon heerlijk baggeren in het water.
Twee uur later weer thuis, toch ook vandaag weer wat kilometertjes gemaakt.
A.s. zaterdag de Krentenbloesemtocht in Ommen nog op het programma, dus deze week toch nog op schema!

Het was niet de bedoeling, maar toch nog 2 uur gewandeld gisteravond!
Kreeg van Hendrika een smsj-e of ik nog zin had om te lopen? Ja dus! want deze week gaat samen wandelen met de Alpe d'Huezzers vanwege tijdgebrek waarschijnlijk niet lukken.
In een flink tempo zijn we vanaf de Balderhaarweg, door de Oude Vaart, t.o. de Schutstraat naar de beek, en hier rechtsaf de langs het water de wandelroute gevolgd. De weg overgestoken en De Engbertsdijksvenen in gegaan. Na de boerderij van Staatsbosbeheer rechtsaf het bos in en achter de kerk weer De Groenedijk in. En via de Dorpsstraat en De Oude Vaart weer terug.

Onderweg zagen in het weiland een vijftal mensen iets zoeken? iets opruimen? Géén idee!

Bijna thuis, Moser kwam me al tegemoet. Robert was druk aan het snoeien geweest, de leilinden waren al weer mooi klaar.

Hij had net de allereerste zwaluw gezien! De hele zwaluwfamilie (grootouders, ouders, kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen) uit Zuid-Afrika is er dan binnenkort weer!
Dus familie Moltman, zet de schuur maar vast open ;-)

Alvast eens even rondgekeken op de website van onze ****camping Qualité: 
La Piscine.
Hiernaast een foto van ons 6-persoons huisje, excusez-moi: chalet bedoel ik natuurlijk ;-)

Alle chalets zijn volledig uitgerust met vaatwerk, beddengoed, ook kussens maar geen lakens, koelkast, fornuis, gootsteen, douche, wastafel, toilet, elektrische verwarming, terras en een televisie.

In de snackbar, aan de rand van het zwembad, is gratis WIFI beschikbaar, dus er kan naar hartelust geblogd worden!
Ook even een paar recensies bekeken, klinkt allemaal erg positief!
Over het algemeen: een zeer schone & gezellige familiecamping!
Alleen vond één familie het avond entertainment in de snackbar/aan het zwembad wat te lawaaiig.
En dan zijn wij nog niet eens geweest.....

Altitude : 720 m | Capacité : 130 emplacements | Surface : 2500 m²

Adresse : Route de l'Alpe d'Huez / Sarennes - 38520 BOURG D'OISANS
Téléphone en saison : 04 76 80 02 41
Téléphone hors saison :
Fax : 04 76 11 01 26
E-mail : [email protected]
Site internet : http://www.camping-piscine.com

Iedereen was de vorige keer  zo enthousiast over de Gravenallee route (Almelo), dat we deze vandaag nóg een keer hebben gewandeld! En dit keer was ooons Dirkje er ook bij! 
Maar..... komen we dit keer bij wél bij het Tolhuis uit? Vorige keer nl. gemist.

De wandelaars vandaag zijn: Dirkje, Truus, Annie, Gé Jennie, Ina, -onze wandelgast van vandaag Hans- en Roelie. 
We vertrokken om 13.00 uur vanaf het Dorpshuis, richting het mooie Almelo. 




Foto: 
We werden uitgezwaaid door dit enthousiaste hondje, een Staffordshire Bull Terrier.
Hoorde van de heer Ekkel dat hij kampioen van Nederland is!  [Lees hier meer......] 
Zijn naam? No Mercy Off Three Land's Point! Familie en vrienden mogen echter Barros zeggen...

Er was even onduidelijkheid over de plek van vertrek, maar we parkeren toch weer (gratis) in de Gravenallee.

De route start in de woonwijk 't Paradijs en van daaruit wandelen we door de prachtige grafelijke bossen en over de landerijen van Huize Almelo. 

[Klik hier voor uitgebreide info & foto's van de vorige wandeling in Almelo]

Ondanks de zeer slechte weers-voorspelllingen (forse regenbuien met onweerklap), waren de weergoden ons goed gezind: slechts één buitje onderweg. We waren op dat moment vlakbij De Pleisterplaats, dus daar konden we mooi schuilen én plassen én in het geval van Hans een kopje koffie nuttigen.


Foto: 
Hans (met FCT Tubantia paraplu..) met een krasse 82-jarige uit Hengelo, oud wielrenner, zijn vriendin had een hekel aan regen, dus hij moest vandaag alleen fietsen.

We zagen in de boerderij naast De Pleisterplaats een aantal koeien staan, dat zou volgens Hans een leuke foto zijn, dus wij naar binnen. 
Helaas stoorden we hierdoor een keuterboertje, die net een heerlijk dutje lag te doen, in gezelschap van zijn Bruinwitte dames. 
Hij schrok wakker en mompelde als excuus op onze vraag of we hem stoorden: 
"Neu, mar het reegnt ja".

Halverwege de route (Brandrietsweg) werden we getrakteerd op een heerlijke bak koffie/thee met jawel: De Overheerlijke Krentenbollen van Bakkerij Lubbers, lekkerrr! 
Marieke en Jarno hadden ook nog stoeltjes meegenomen, wat een luxe! 
(Zoon Sven lag in de auto te slapen, ach gossie, die heeft ons niet eens gezien!)
Marieke & Jarno bedankt!!

Onderweg kwamen we ook weer langs een boerderij met heel veel verschillende diersoorten: een kalkoen, pauwen, eenden, kippen enz. 
Een lieve jonge hond wilde eigenlijk liever met ons mee, maar gelukkig konden we hem overtuigen toch maar weer naar huis te gaan...

Aangekomen in de Gravenallee besloten we gezamenlijk de route iets in te korten, het rondje bos hebben we dus dit  keer overgeslagen. Maar we hebben dit keer het Tolhuis gezien!

Het Tolhuis van Huize Almelo is van omstreeks 1850. Aan de gevel hangt nog het Tolbord, met daarop de te betalen tolgelden voor de toen geldende doorgang, de oude slagboom maakt het geheel kompleet.
Een mooi oud stukje nostalgie, dat goed tot zijn recht komt in deze mooie Gravenallee. 

We kwamen er niet echt uit in welke categorie wij nu vallen.......een kudde schapen??

Tol...
daar krijgen we straks in Frankrijk ook mee te maken, andere werkwijze, andere prijzen....

Aangekomen bij de auto nog even wat drinken, stukje fruit eten en de eerste kleine stapjes richting een heuse wandelclub gezet. Zoals het er nu naar uitziet blijven we na 11 mei op de woensdag (?) wandelen. 
Wat de wandelliedjes betreft is er nog wel wat werk aan de winkel, tekstvast zijn de dames zeker nog niet. 
Hoewel, Truus komt met hagel en regen een heel eind!
Nog wel een leuke naam verzinnen.. Roept u maar!

Hieronder alvast de tekst van Falderie Falderahahahaha:

Een frisse ochtendwandeling
Dat is mijn liefste wens
En als ik dan mijn liedje zing
Ben ik de rijkste mens
Falderie Faldera Faldera Faldehahahaha
Falderie Faldera ben ik de rijkste mens


Ik trek mijn wandelschoenen aan
Lach opgewekt en blij
Ik weet niet waar ik heen zal gaan
De wereld is van mij
Falderie Faldera Faldera Faldehahahaha
Falderie Faldera de wereld is van mij


Trek er op uit voor dag en dauw
De vrijheid tegemoet
Niets wat ik hier voor ruilen zou
Het geeft mij levensmoed
Falderie Faldera Faldera Faldehahahaha
Falderie Faldera het geeft mij levensmoed


Zit u ooit in de narigheid
Neem dan een klok besluit
En trek er eens van tijd tot tijd
Al zingende op uit
Falderie Faldera Faldera Faldehahahaha
Falderie Faldera al zingende op uit

Exact één maand voor de beklimming van DE berg zijn we met bijna alle deelnemers en vrijwilligers voor een viergangen diner naar ons Schoolrestaurant Tast Toe geweest.

De docenten Geert Datema en Ben Oberink hadden speciaal voor ons een Menu d'Eglise Active bedacht.

Donderdag 11 april was tevens de laatste dineravond van het schooljaar 2012/2013. 
De Alpe d'Huez gangers hadden de bijzondere eer dit schooljaar af te sluiten!
Volgend schooljaar (medio september) is het restaurant weer geopend. Iedereen is dan weer van harte welkom! 
De ervaring van dit schooljaar is echter wel: reserveer tijdig, want vol=vol! [Kijk op de website van het Vechtdal College]

Boisson de bienvenue!
Bij binnenkomst kreeg iedereen eerst een welkomstdrankje, dit zat in een mooi herinneringsglas, speciaal voor ons gegraveerd/gelaserd door Ewout Warringa, docent Techniek! 

La préparation
Op de tafels lagen placemats, gemaakt van foto's van "De voorbereiding".

Le menu d'Eglise Active

 Jambon d’Ardenne au melon
 *
 Soupe Bourg d’Oisans
 *
 Poulet Alpe d’Huez
&
 Salade et Légumes et Pommes de
terrine
 *
 Sorbet La Piscine
 *
 BON APPETIT!