Zaterdag 30 maart deden we mee aan het evenement "Gramsbergen, daar loop je mee weg", oftewel de 2e Gramsberger Torentocht.
Het was een dag die volledig in het teken van wandelen stond.
De vroege vogels Annie, Truus, Gé, Ina, Hennie, Dirkje, Emmie, Wim en Roelie waren om 08.30 uur al bij het Dorpshuis, ons verzamelpunt.
Eerst maar eens naar de kroeg! The Aley aan de Stationsstraat 17 in Gramsbergen was namelijk het vertrekpunt van deze tocht. Het was er al gezellig druk, eerst maar eens inchecken!
Het was een dag die volledig in het teken van wandelen stond.
De vroege vogels Annie, Truus, Gé, Ina, Hennie, Dirkje, Emmie, Wim en Roelie waren om 08.30 uur al bij het Dorpshuis, ons verzamelpunt.
Eerst maar eens naar de kroeg! The Aley aan de Stationsstraat 17 in Gramsbergen was namelijk het vertrekpunt van deze tocht. Het was er al gezellig druk, eerst maar eens inchecken!
En vervolgens eerst maar eens even een bakkie doen, voor sommigen van ons is het nog erg vroeg...
We hadden besloten voor de 15 km te gaan, daar draaien wij onze hand immers niet meer voor om.
We hadden besloten voor de 15 km te gaan, daar draaien wij onze hand immers niet meer voor om.
Ineens stond er iemand van de organisatie naast ons, verontrust kijkend naar het plafond.
Op mijn vraag wat er aan de hand was antwoordde ze dat er waarschijnlijk een lekkage was, er lag namelijk een plasje water op de vloer.
Uit nader onderzoek bleek echter dat Wim hier in z'n eentje verantwoordelijk voor was.
Nee, niet wat jullie nu denken, hij had zijn drinkflesje niet goed afgesloten ;-)
Op mijn vraag wat er aan de hand was antwoordde ze dat er waarschijnlijk een lekkage was, er lag namelijk een plasje water op de vloer.
Uit nader onderzoek bleek echter dat Wim hier in z'n eentje verantwoordelijk voor was.
Nee, niet wat jullie nu denken, hij had zijn drinkflesje niet goed afgesloten ;-)
De in 1776 gebouwde toren bij de Boomhofkerk staat symbool voor 2e Gramsberger Torentocht.
De eerste tocht in 2012 werd door de tochtadviseur (vreemde naam......;-) van KNBLO gewaardeerd met het cijfer 8 en de toevoeging “heel goed georganiseerd”.
Met name de routes, bepijling en beleving kregen een hoge waardering. We waren zeer benieuwd!
De route stond in ons boekje, maar zou ook via de pijlen te volgen zijn.
Aan het begin ging het echter al direct mis, de bepijling week nl. al vrij snel af van de route in ons boekje....
De eerste tocht in 2012 werd door de tochtadviseur (vreemde naam......;-) van KNBLO gewaardeerd met het cijfer 8 en de toevoeging “heel goed georganiseerd”.
Met name de routes, bepijling en beleving kregen een hoge waardering. We waren zeer benieuwd!
De route stond in ons boekje, maar zou ook via de pijlen te volgen zijn.
Aan het begin ging het echter al direct mis, de bepijling week nl. al vrij snel af van de route in ons boekje....
We begonnen wel goed. Aan het begin van de route zagen we links brouwerij De Mommeriete.
Na een stief kwartiertje hoorden we van andere wandelaars dat we bij de brug toch rechtsaf hadden gemoeten, hadden enkelen van ons ook al aangegeven....
Na telefonisch contact met de organisatie besloten we toch maar om door te lopen en al snel hadden we de 'groene' route teruggevonden.
Slechts een paar kilometertjes misgelopen dus.
Gelukkig maar!
Na een stief kwartiertje hoorden we van andere wandelaars dat we bij de brug toch rechtsaf hadden gemoeten, hadden enkelen van ons ook al aangegeven....
Na telefonisch contact met de organisatie besloten we toch maar om door te lopen en al snel hadden we de 'groene' route teruggevonden.
Slechts een paar kilometertjes misgelopen dus.
Gelukkig maar!
Het weer viel ons 100% mee, lekker zonnetje, weinig wind en droog, dit zou echter later nog veranderen....
Op het eerste gedeelte van het Willem Wolthuis wandelpad passeerden we de grens Nederland/Duitsland.
Gé had de grenssteen gespot, dus vanzelfsprekend werd deze op de foto gezet!
(Dit wordt nog een mooie verzameling...)
Wandelend langs de Vecht(e) kwamen we niet alleen een kunstwerk
(mooi? mwah...) tegen, maar ook een paar prachtige, wollige, zwartwitte Lakenvelders en aan de overkant van het water een kudde schapen met dartelende kleine lammetjes.
Op het eerste gedeelte van het Willem Wolthuis wandelpad passeerden we de grens Nederland/Duitsland.
Gé had de grenssteen gespot, dus vanzelfsprekend werd deze op de foto gezet!
(Dit wordt nog een mooie verzameling...)
Wandelend langs de Vecht(e) kwamen we niet alleen een kunstwerk
(mooi? mwah...) tegen, maar ook een paar prachtige, wollige, zwartwitte Lakenvelders en aan de overkant van het water een kudde schapen met dartelende kleine lammetjes.
"Het Willem Wolthuis Wandelpad is een wandelpad langs de Vecht dat onderdeel uitmaakt van het Vechtdalpad. Dit deel is van Gramsbergen tot Laar in Duitsland. Het pad is vernoemd naar de voormalig dijkgraaf van het waterschap, Willem Wolthuis. Hij heeft zich o.a. sterk gemaakt voor de samenwerking met Duitse waterpartners, het water van de Vecht komt immers uit Duitsland. Bij zijn afscheid in januari 2012 is dit grensoverschrijdende wandelpad geopend.
In de verte zagen we de kerk en de molen van Laar. Daar, bij die molen zou onze eerste stop zijn.
Laar is een gemeente in het Landkreis Grafschaft Bentheim van de deelstaat Nedersaksen in Duitsland. Laar telt 2.148 inwoners. Laar ligt ten noordwesten van Nordhorn aan de grens met Nederland. De Overijsselse Vecht (Vechte) stroomt door de gemeente.
Laar is een gemeente in het Landkreis Grafschaft Bentheim van de deelstaat Nedersaksen in Duitsland. Laar telt 2.148 inwoners. Laar ligt ten noordwesten van Nordhorn aan de grens met Nederland. De Overijsselse Vecht (Vechte) stroomt door de gemeente.
Onze eerste (en overigens enige) stop was dus bij de Torenwindmolen in Laar, ook wel de Galerijhollander genoemd.
Deze werd in 1806/1807 onder leiding van de Gräfliche Bentheimische Domänenkammer gebouwd. In het jaar 1916 werd de inventaris verkocht (binneninrichting, het maalwerk, balkenconstructie enz.). In 1938 volgde ook de molenas. Tussen 1938 en 1981 stonden alleen de muren, zonder kap en inventaris, aan de oever van de Vecht.
In mei 1981 werd in het kader van de dorpsverfraaiing met de restauratie van de molen begonnen. Eind 1983 werd de eerste verdieping alsook de eerste etage van de ontmoetingsruimte gebouwd.
Deze werd in 1806/1807 onder leiding van de Gräfliche Bentheimische Domänenkammer gebouwd. In het jaar 1916 werd de inventaris verkocht (binneninrichting, het maalwerk, balkenconstructie enz.). In 1938 volgde ook de molenas. Tussen 1938 en 1981 stonden alleen de muren, zonder kap en inventaris, aan de oever van de Vecht.
In mei 1981 werd in het kader van de dorpsverfraaiing met de restauratie van de molen begonnen. Eind 1983 werd de eerste verdieping alsook de eerste etage van de ontmoetingsruimte gebouwd.
Deze ontmoetingsruimte zag er mooi en sfeervol uit. Hier konden we onze kaartjes laten stempelen en wat eten en/of drinken.
Good old Hendry Vos verzorgde hier de catering, samen met zijn vrouw Janny.
Een lekker balletje gehakt ging er wel in! Verder kon er een kopje soep worden gekocht, chocolademelk of koffie. Buiten begon het zachtjes te sneeuwen. Toen we na de nodige natjes en droogjes weer verder gingen, scheen de zon weer!
Maar de weergoden hadden nog een verrassing voor ons in petto!
Good old Hendry Vos verzorgde hier de catering, samen met zijn vrouw Janny.
Een lekker balletje gehakt ging er wel in! Verder kon er een kopje soep worden gekocht, chocolademelk of koffie. Buiten begon het zachtjes te sneeuwen. Toen we na de nodige natjes en droogjes weer verder gingen, scheen de zon weer!
Maar de weergoden hadden nog een verrassing voor ons in petto!
Laars "Los Hoes"
Nadat we zo'n 9 kilometer hadden gewandeld, passeerden we weer de Nederlands - Duitse grens.
Weer zo'n mooie, oude authentieke grenspaal, maar ook dit keer was het weer ff zoeken.
Weer zo'n mooie, oude authentieke grenspaal, maar ook dit keer was het weer ff zoeken.
En daar was de verrassing!
We hadden in de verte al een donkere lucht steeds dichterbij zien komen. Het bleek een fikse sneeuwbui te zijn.
Dus dassen weer om, handschoenen weer aan en mutsen weer op.
Gelukkig had Gé vandaag haar skipak aangedaan ;-)
Ineens stond er een fotograaf voor onze neus. Hij bleek van De Toren te zijn. Toen ik aangaf dat, als hij 5 minuten eerder was geweest, ons in de zon had kunnen zien wandelen, gaf hij aan dit veel spectaculairder te vinden.
I'm dreaming of a white Easter.....
We hadden in de verte al een donkere lucht steeds dichterbij zien komen. Het bleek een fikse sneeuwbui te zijn.
Dus dassen weer om, handschoenen weer aan en mutsen weer op.
Gelukkig had Gé vandaag haar skipak aangedaan ;-)
Ineens stond er een fotograaf voor onze neus. Hij bleek van De Toren te zijn. Toen ik aangaf dat, als hij 5 minuten eerder was geweest, ons in de zon had kunnen zien wandelen, gaf hij aan dit veel spectaculairder te vinden.
I'm dreaming of a white Easter.....
Bij het kanaal Almelo - De Haandrik aangekomen liepen we de brug over en hier kwamen op het tweede gedeelte van het Willem Wolthuispad, wat dwars door het bouwland zou lopen.
Dit liep niet zo makkelijk, lekker drassig en dat was later goed aan onze schoenen te zien!
Dit liep niet zo makkelijk, lekker drassig en dat was later goed aan onze schoenen te zien!
We moesten tot twee maal toe over het prikkeldraad klimmen.
"Kijk goed wat je met je stokken doet!"
Ons Annie heeft onderweg ook nog een buiteling gemaakt, maar gelukkig heeft ze zich niet bezeerd, ze viel wel lekker zacht ;-)
"Kijk goed wat je met je stokken doet!"
Ons Annie heeft onderweg ook nog een buiteling gemaakt, maar gelukkig heeft ze zich niet bezeerd, ze viel wel lekker zacht ;-)
Truus heeft mosselen gevonden, zoetwatermosselen....mjammie?
"In Nederland komen 29 soorten tweekleppigen in zoet water voor. Tweekleppigen leven van voedseldeeltjes die ze uit het water filteren. Zo maken ze het water helderder en schoner doordat ze slib uit het water filteren. Dat komt er in klontjes weer uit. In de 10 jaar dat hij leeft zuivert hij ruim 130.000 liter water.
Zoetwatermosselen worden meestal als oneetbaar beschouwd. Voor sommige zoogdieren en vogels vormen ze wel een gewilde prooi, zoals ratten, muskusratten en zwarte kraaien."
Wim en ik presteerden het om zelfs nog de laatste kilometer verkeerd te lopen (had misschien met het onderwerp van gesprek te maken?).
We hadden echter alleen de Kerkstraat gemist, dus nog snel even een foto van dit mooie straatje gemaakt.
We hadden echter alleen de Kerkstraat gemist, dus nog snel even een foto van dit mooie straatje gemaakt.
Voordat we naar The Alley teruggingen moest onze traditionele groepsfoto natuurlijk nog worden gemaakt.
Ook dit keer weer een willekeurige voorbijganger bereid gevonden en daar klonk het voor de zoveulste keer: "Cheese, Käses & Fromage!"
(Onze fotografe was van mening dat de foto in Gramsbergen van opzij moest worden genomen....)
Ook dit keer weer een willekeurige voorbijganger bereid gevonden en daar klonk het voor de zoveulste keer: "Cheese, Käses & Fromage!"
(Onze fotografe was van mening dat de foto in Gramsbergen van opzij moest worden genomen....)
Toen we onze stempelkaart inleverden ontvingen we nog een Goodie Bag met daarin een drankje en een kortingsbon.
Het was een leuke wandeling, hoewel we de toegezegde 'beleving' wel een beetje hebben gemist.
Maar ach, dáár zorgen wij Alpe d'Huezzers eigenlijk zelf altijd wel voor!
Het was een leuke wandeling, hoewel we de toegezegde 'beleving' wel een beetje hebben gemist.
Maar ach, dáár zorgen wij Alpe d'Huezzers eigenlijk zelf altijd wel voor!
Website Gramsbergen:
"Om in te spelen op de behoefte van wandelaars die meer beleving willen, zijn (boeren)bedrijven, een ambachtelijke bierbrouwerij en molens toegankelijk. Er kan dwars doorheen gewandeld worden en zo is het niet ondenkbaar dat u tijdens uw wandeling ineens oog in oog staat met een koe."
