Een aantal van ons had het Beerzepad, een natuurwandelroute, al gelopen en dat was hen goed bevallen: "Veel bultn, das good veur de kuutspiern!" 
Vandaag wilde de rest van de groep deze, blijkbaar ook nog hele mooie, route ook weleens bewonderen. 
We vertrokken in het 'Busje van de Griend' vanaf het Dorpshuis naar Camping De Beerze Bulten en als we het hebben over De Beerze Bulten kunnen we natuurlijk niet om Bultje heen, de mascotte van Heracles Almelo. Hij woont in het Gigakonijnenhol op de Beerze Bulten maar is alle thuiswedstrijden in het stadion van Heracles in Almelo te vinden!

Le Bultje was afgelopen zomer nog op vakantie in Frankrijk! De harde kern van de Almelose club nam hem mee naar de beruchte bocht zeven van de Alpe d’Huez! (wat een toeval weer.....)
Een konijn moet immers wat als de bal niet rolt in de zomerstop.
 “Bultje is een sportliefhebber”, zegt Gerrit Jan Hagedoorn, eigenaar van de camping Beerze Bulten waar Bultje zijn hok heeft. “Met de komst van het nieuwe stadion is ook Bultje bij Heracles gekomen. Ik kom al jaren bij Heracles, een liefde die mijn opa en vader aan mij hebben doorgegeven. Mijn opa heeft Steve Mokone zelfs nog zien spelen (Mokone was de eerste buitenlandse en zwarte profvoetballer in Nederland). 
Toen er besloten werd dat Heracles een mascotte nodig had was er dan ook maar één gegadigde: Bultje!"
En dan nu op -Beerze- Pad! 
Stokken aan en gaan met die banaan (die in de rugzakjes zitten voor onderweg..)

We kwamen eerst langs een aantal campings en vervolgens in Beerze, een kleine buurtschap langs de Vecht. 
De tijd lijkt er ogenschijnlijk stil te staan: gave rietgedekte boerderijen, voor een deel zelfs nog met houten wanden. 
Stenen waren sowieso te duur. En soms zelfs hout. 
Enkele boerderijen hebben wanden met vlechtwerk van riet of stro. 
Nu vinden we dit mooi, maar vroeger betekende dit armoede. 

Na het dorpje Beerze kwamen we bij de Beerzerpoort en daar waren ze dan:
De echte Beerze Bult'n! 
Vanaf hier begon het echte klauterwerk.

Bovenop hadden we een prachtig vergezicht. 
Aan de voet van de Bult'n was het tijd voor een uitgebreide stop, ff wat drinken, het meegebrachte banaantje verorberen en de nodige plasjes plegen....

Beerze ligt op de overgang van het rivierenlandschap van de Vecht en het zandlandschap van Salland. 

Een deel van het gebied maakt deel uit van het Landgoed Beerze, de wandelroute loopt door het park van dit landgoed.

Huis Beerze werd in 1328 reeds genoemd. Het is afgebroken in 1746 en rond 1924 is er een nieuw huis gebouwd, in opdracht van Baron Bentinck Baronesse Speelman.
Lange tijd is Huis Beerze een onneembare vesting geweest en was publiek niet gewenst.

Koningin Juliana en Prins Bernard hebben heel wat keren bij de Bentinckjes gelogeerd!

Het is nu eigendom van Freule Emmy Amelsfoort. Zij streeft ernaar om de lanen, het parkbos met de omliggende bossen, de tuin en het landhuis dezelfde uitstraling te laten behouden, zoals die bijna een eeuw geleden werd gecreëerd. 
Op de foto freule Emmy, haar dochter en haar hond. 'Ik vind het heerlijk om mijn huis te delen met andere mensen’, zegt de bewoonster van Huis Beerze uit de grond van haar hart. Tijdens open monumentendag ontving ze ruim vierhonderd mensen in haar huis, die ze allemaal voorzag van een kopje koffie uit haar Senseo-apparaat. ‘En hij doet het nog steeds’, lacht ze.‎.
[Lees artikel in De Stentor]

Helaas vandaag geen tijd voor koffie, dus we stappen weer met z'n allen voor het bijzondere BUSGEVOEL in het Busje-van-de-Griend! 

En ja, meneer Maathuis, ook vandaag met een vrouw achter het stuur!
Als dat maar goed gaat.....


Vake bi'j te bange

Bericht van onze wandelcollega's Henny en Alet!
'Afgelopen zaterdag hebben wij de ‘Bosbesjestocht’ gelopen. En om niet al te kinderachtig te doen hebben we voor de 25 kilometer gekozen. Voor dag en dauw zijn we op pad gegaan en om 08.15 stonden we fris en fruitig (tja, je moet toch wat met een bosbesjestocht) in Groesbeek aan de start. Het was al een drukte van belang want er werd al veel geoefend voor de vierdaagse. 

De tocht liep voor een groot deel door het Duitse Reichswald, een bos met een totale oppervlakte van circa 5100 ha. Er zijn hier veel wilde dieren aan te treffen, zoals herten en zwijnen. Helaas was het bos wel zo groot dat ze zich goed uit de voeten konden maken voor wandelaars en hebben we ze niet
gezien.
Na een kilometer of 10 hebben we even gebruik gemaakt van één van de vier rustpauzes voor een kopje koffie en een lekkere boterham. Vol goede moed zijn we daarna aan de volgende 10 kilometer begonnen. Ook die gingen, net als de eerste 10 kilometer, door mooie natuurgebieden, flinke bergen (tja, je kan tegen
elke heuvel als een berg opzien J ) leuke dorpjes en fraaie veenlandschappen. De rustpost na de 20
kilometer was meer dan welkom en de koffie smaakte alweer prima. Nadat de brand weer een beetje uit de benen was (bij Alet) weer op weg voor de laatste 5 kilometer. En die hebben mij, Alet, ervan overtuigd dat de 4daagse echt niets voor mij is, wat waren de laatste 2 kilometer zwaar!! In een zeer laag wandeltempo hebben we de finish gehaald, Henny fluitend en Alet puffend…
Petje af voor alle 65 (70?) plussers die na een tocht van 40 kilometer ons nog kwiek
inhaalden!"

Hennie Maathuis maakt reclame voor Kerkactief tijdens het radioprogramma Goedemorgen Overijssel.
Luister hier naar het radiofragment!

Let op! 
Uitzending vanaf 11.00 uur, gesprek vanaf 0:17:34 minuten.

Netjes gedaan Hennie!

Vrijdagavond was er weer een informatie-bijeenkomst voor alle deelnemers en vrijwilligers.
Deze zou plaatsvinden in de consistorie van de kerk in Kloosterhaar, maar vanwege de grote belangstelling (!) werd deze gehouden in De Horst Sibculo. De ruimte was kosteloos ter beschikking gesteld en het kostersechtpaar bood de koffie ook nog eens gratis aan, waarvoor dank!

Start- en finishdata
We vertrekken donderdag 9 mei om 06.00 uur vanaf het Dorpshuis in Kloosterhaar naar Bourg d’Oisans, het dorp onder aan de Alpe d'Huez. 
Vrijdag 10 mei is er een vrije dag om te acclimatiseren en DE berg voorzichtig te gaan verkennen. Zaterdag 11 mei gaan we dan EINDELIJK de Alpe d’Huez beklimmen! 

Deze week wegens tijdgebrek nauwelijks aan wandelen toegekomen, balen hoor!
Wel samen met Robert & Moser op 2e paasdag gewandeld: Breesloot, t.o. Schutstraat richting Sluis en langs het water en de Crullsweg weer terug. Woensdag samen met Marleen & Moser hetzelfde rondje. Ondanks de koude wind dook Moser beide keren prinsheerlijk in het water, brrrrrrr!

Jennie, Gé, Truus en Hennie hebben vanmiddag het Beerzepad gewandeld, zie het verslag van Hennie hieronder.



Hennie & Dirkje hebben 2e paasdag ook gewandeld, zie hun verslagen onderaan deze pagina.

Het Beerzepad is een prachtige wandelroute van 11 km. Vanmiddag was het startpunt bij de Beerzebulten, vanaf hier volgen we de paarse route
Hennie had deze route al eerder gewandeld en bereidde Jennie, Ge en Truus hierop voor. Want het Beerzepad bij de Beerzebulten is natuurlijk voorzien van bulten. En dat hebben we nodig voor onze training het bultenwerk!
Het eerste stuk op de route is een wat kaal en winderig stuk via een asfaltweg. Maar hierna gaan we het bos in en volgt het klauterwerk.
De dames zijn uitermate tevreden over dit stukje prachtige natuur en wandelpad.
Halverwege de route wordt er uitgerust op een bankje langs het spoor. En zo waar, zie wat daar te voorschijn komt: het zit achter de wolken en geeft licht. 
Tijdens de rust wordt er wat gedronken en gekletst. We hebben toch wel zin in de hele onderneming naar Frankrijk. Hoe zal het daar wezen, en belangrijk hoe zal het weer daar t.z.t. zijn. Gé heeft haar eigen "weerman" waar ze heilig in gelooft. De weerman heeft alle voorspellingen met het weer dit jaar nog juist gehad. En deze man voorspelt voor eind april een......Hittegolf. Eindelijk het skipak uit.
Na de stop vervolgen wij onze route en komen zo uit bij de Beerzepoort, van hier vervolgen wij het pad dat uit komt in de Sahara. Hier ploeteren wij door het witte zand, goed voor onze spieroefening. Na nog een klein kwartier zijn we weer aangekomen bij de Beerzebulten alwaar wij in het restaurant een heerlijke kop koffie en thee tot ons nemen, zonder gebak dit keer. 
De Beerzepad route is zeker voor herhaling vatbaar. Hennie krijgt dan ook een dikke pluim en is daar zeer tevreden mee!
Verslag: Hennie Maathuis

Hennie:
OP 2E PAASDAG HEBBEN IK SAMEN MET MET MIJN MANNEN HET BEERZEPAD GELOPEN.
EEN PRACHTIGE ROUTE VAN 11 KM. START BIJ DE BEERZEBULTEN.
HET EERSTE HALF UURT LOOP JE NOG ASFALT EN TUSSEN EEN WEILAND DAARNA IS HET ALLEEN MAAR BOS.
VEEL HEUVELS OP OP OP EN WEER AF EN IN HET LAATSE UUR WANDEL JE DOOR HET ZWARE ZAND VAN DE SAHARA.
WIJ HEBBEN ER  2 UUR EN 20 MIN OVER GEDAAN. DUS VOOR ONZE WANDELGROEP SCHAT IK ZO 2 UUR EN 1/2 UUR TOT 3 KWARTIER. WANDELGROET HENNIE EN DE MANNEN.

Dirkje:
Ik wilde toch echt niet voor Hennie onder doen en heb met mijn man gewandeld
in het Reestdal. De route OP en TOP Reestdal is 20 km maar kon ingekort
worden tot 15 km, wat we dus gedaan hebben!
Bij het begin van de route (minstens 2 uur) was het alleen maar weilanden
en akkerbouw. Niet mooi dus! Wel was de hele route over zandpaden!
Het 2e gedeelte van de route was prachtig, madoor bos en over hei.
Ruim 2 en een half uur gewandeld en nog geen gelegen tegengekomen voor een
kop koffie en een sanitaire stop.

Tot slot kwamen we op camping Sie-Es-An waar we dachten een kop koffie te
kunnen drinken echter de deur van de kantine was op slot! De eigenaar had
ons gezien en was zo aardig 2 koppen cappucino en een stukje overgebleven
paascake te serveren voor € 2,40 (ja, je leest het goed!) Het laatste stuk
van de route ging ook door de bossen. Al met al toch bijna 4 uur onderweg
geweest. Ik heb nog een paar leuke plaatjes geschoten: